علائم اولیه آنفولانزا در کودکان و بزرگسالان
تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۰۵۹۹۹
برخی سویه‌های ویروس آنفلوآنزا می‌توانند موجب مشکلات گوارشی مانند حالت تهوع، اسهال یا استفراغ نیز شوند.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ افرادی که به آنفلوآنزا مبتلا می شوند طی سه تا چهار روز نخست پس از ابتلا به بیماری بیشترین احتمال را دارد تا آن را به دیگران انتقال دهند. از این رو، شناخت علائم اولیه آنفلوآنزا می تواند به جلوگیری از انتقال ویروس به دیگران کمک کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عفونتی که به واسطه ویروس SARS-CoV-2 شکل می گیرد، نیز می تواند علائمی مشابه با آنفلوآنزا را ایجاد کند اما این بیماری ها یکسان نیستند. سرفه خشک مداوم، تب، خستگی برخی از علائم شایع کووید-19 هستند.
در ادامه با علائم اولیه آنفلوآنزا در کودکان و بزرگسالان، گزینه های درمان و روش های پیشگیری از این بیماری بیشتر آشنا می شویم.
علائم اولیه آنفلوآنزا
علائم اولیه آنفلوآنزا به طور معمول یک تا چهار روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شوند. در ابتدا، علائم این بیماری می توانند شبیه علائم سرماخوردگی بوده و شامل موارد زیر باشند:
- خستگی غیرمعمول
- آبریزش بینی
- عطسه
- گلودرد
این علائم ممکن است به سرعت تشدید شده و علائم اضافی از جمله موارد زیر شکل بگیرند:
- لرز
- خستگی شدید
- تب بیش از 38 درجه سانتیگراد
- سردرد
- دردهای عضلانی
- گرفتگی بینی
- سرفه مداوم
- تعریق
- ضعف
برخی سویه های ویروس آنفلوآنزا می توانند موجب مشکلات گوارشی مانند حالت تهوع، اسهال یا استفراغ نیز شوند.
همه افرادی که به آنفلوآنزا مبتلا می شوند این علائم را تجربه نخواهند کرد. برخی افراد علائم خفیف را تجربه می کنند، در شرایطی که دیگران با علائم شدیدتر مواجه می شوند.
علائم کویید-19
به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، علائم کووید-19 ممکن است دو تا 14 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر شوند.
از علائم کووید-19 می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تب
- سرفه
- تنگی نفس
- بدن درد
- گرفتگی بینی
- آبریزش بینی
- گلودرد
- اسهال
- از دست دادن حس بویایی یا چشایی
این علائم به طور معمول خفیف هستند اما برخی افراد با علائم جدی‌تر مانند موارد زیر مواجه می شوند:
- دشواری در تنفس
- درد یا فشار مداوم در سینه
- کبود شدن لب ها یا صورت
- سردرگمی و تغییرات در هوشیاری
در صورت تجربه علائم شدید کووید-19، فرد باید بلافاصله کمک پزشکی دریافت کند.
سنین مختلف
گروه های سنی مختلف در صورت ابتلا به آنفلوآنزا ممکن است علائم خاصی را تجربه کنند. همچنین، نشانه های هشدار که نیاز به درمان فوری را نشان می دهند بین بزرگسالان و کودکان متفاوت هستند.
نشانه های اضافی در کودکان
افزون بر علائمی که پیشتر به آنها اشاره شد، از دیگر نشانه های ویروس آنفلوآنزا در خردسالان و کودکان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- فعالیت کمتر
- گریه بدون اشک
- دشواری در دفع ادرار یا ادرار کم
- نوشیدن کمتر مایعات
- راش پوستی همراه با تب
- تعامل کمتر با مراقبان
- کمتر غذا خوردن
- بیشتر خوابیدن
برخی از این علائم مانند گریه بدون اشک یا ادرار کم به کم آبی بدن اشاره دارند. اگر به سرعت به آن رسیدگی نشود، کم آبی بدن در کودکان می تواند خطرناک باشد.
افرادی که نگران نشانه ها و علائم آنفلوآنزا در کودکان هستند باید با پزشک متخصص کودکان تماس بگیرند.
کووید-19
کودکان مبتلا به کووید-19 دارای علائم مشابه بزرگسالان خواهند بود اما علائم در کودکان اغلب خفیف هستند. با این وجود، کودکان مبتلا به شرایط زمینه ای ممکن است در معرض خطر بیشتری برای تجربه علائم شدید قرار داشته باشند.
به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، کودکان علائم شبه سرماخوردگی مانند موارد زیر را تجربه می کنند:
- تب
- آبریزش بینی
- سرفه
با این وجود، کارشناسان هنوز به طور دقیق نمی دانند که کووید-19 چگونه بر کودکان تاثیر می گذارد. هر فردی در هر سنی که دارای علائم است به نظارت دقیق نیاز خواهد داشت. اگر کودکی علائم شدیدتر مانند دشواری در تنفس داشته باشد به مراقبت پزشکی اضطراری نیاز خواهد داشت. این شرایط برای بزرگسالان نیز صدق می کند.
نشانه های هشدار در کودکان
از نشانه های هشدار که نیاز به درمان فوری را نشان می دهند می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کبود شدن صورت یا لب ها
- سینه درد
- دشواری در تنفس یا تنفس سریع
- تب بیش از 40 درجه سانتیگراد (یا هر میزان تب در نوزادانی که کمتر از 12 هفته سن دارند)
- تب یا سرفه ای که بهبود می یابد اما سپس بدتر می شود
- عدم هوشیاری یا ناتوانی در تعامل با دیگران هنگام بیداری
- تو کشیدن دنده ها هنگام دم
- امتناع از راه رفتن (به دلیل درد عضلانی شدید)
- تشنج
- نشانه های کم آبی بدن که به سرعت برطرف نمی شوند
- بدتر شدن مشکلات مزمن پزشکی
کودکانی که با علائم شدید آنفلوآنزا مواجه می شوند نیازمند مراقبت پزشکی خواهند بود.
نشانه های هشدار در بزرگسالان
بزرگسالان در صورت مواجهه با موارد زیر باید در پی دریافت کمک پزشکی فوری باشند:
- دشواری در تنفس
- تب یا سرفه ای که بهبود می یابد اما سپس بدتر می شود
- ناتوانی در دفع ادرار
- درد مداوم سینه یا معده
- سرگیجه یا سردرگمی مداوم
- تشنج
- درد عضلانی شدید
- تنگی نفس
- ضعف و از دست دادن تعادل
- بدتر شدن دیگر شرایط پزشکی
نشانه ها و علائم اضافی در افراد مسن
افراد سالخورده، به ویژه آنهایی که 65 سال یا بیشتر سن دارند در معرض خطر ابتلا به عوارض جدی آنفلوآنزا قرار دارند. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا درمان سریع برای افرادی دارای علائم آنفلوانزا که بیش از 65 سال سن دارند را توصیه کرده است.
همچنین، افراد سالخورده بیشتر مستعد ابتلا به کم آبی بدن هستند. از این رو، افرادی که در این گروه سنی قرار دارند و مراقبان آنها باید از علائم کم آبی بدن آگاه بوده و در صورت بروز آنها در پی درمان باشند. از جمله این علائم می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- سردرگمی
- ادرار تیره رنگ
- سرگیجه
- خستگی
- دفع ادرار با تکرر کم
تشنگی شدید نیز یکی از نشانه های کم آبی بدن است. با این وجود، یک مطالعه نشان داد این همواره گزینه مطمئنی برای تشخیص کم آبی بدن در افراد سالخورده نیست. در حقیقت، نباید منتظر ماند تا تشنگی شدید شود و سپس به دنبال درمان بود.
افراد مسن مبتلا به کووید-19 احتمال بیشتری دارد علائم شدید مانند دشواری در تنفس را تجربه کنند. گروه های دیگر که در معرض خطر بیشتر قرار دارند شامل افراد مبتلا به شرایط سلامت زمینه ای مانند دیابت، بیماری قلبی، بیماری ریوی، سرطان و فشار خون بالا می شوند.
پیشگیری
روش هایی برای کاهش خطر ابتلا به آنفلوآنزا وجود دارند. یکی از موثرترین آنها زدن واکسن آنفلوآنزا در هر سال است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا دریافت واکسن آنفلوآنزا برای هر فردی که شش ماه یا بیشتر سن دارد، از جمله زنان باردار را توصیه کرده است.
برخی موارد استثنا در این زمینه وجود دارند و اگر نگران مناسب بودن واکسن برای خود هستید باید با پزشک‌تان مشورت کنید.
از دیگر روش های پیشگیری از آنفلوآنزا می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- پرهیز از تماس با افراد مبتلا به آنفلوآنزا
- ماندن در خانه هنگام بیماری برای جلوگیری از انتقال آنفلوآنزا به دیگران
- شستشوی منظم دست ها با آب و صابون در هر نوبت برای حداقل 20 ثانیه
- پرهیز از لمس صورت تا حد امکان
- استفاده از ضدعفونی کننده های حاوی الکل حداقل 60 درصد زمانی که امکان شستشوی دست ها وجود ندارد
در برخی موارد مانند بیماری کووید-19 رعایت فاصله اجتماعی (حداقل دو متر) از دیگران در مکان های عمومی و پوشیدن ماسک می تواند به کاهش خطر انتشار ویروس که از طریق قطرات تنفسی منتقل می شود، کمک کند و این اقدامات برای پرهیز از ابتلا به بیماری های ویروسی دیگر مانند آنفلوآنزا نیز موثر هستند.
درمان
به طور معمول، درمان برای آنفلوآنزا شامل هیدراته نگه داشتن بدن و استراحت می شود. با این وجود، افرادی که در معرض خطر بیشتر مواجهه با عوارض هستند یا آنهایی که با علائم شدید بیماری مواجه اند، ممکن است به درمان های اضافی نیاز داشته باشند.
درمان از فردی به فرد دیگر متفاوت است. این به سن و سطح سلامت بدن، نوع ویروس آنفلوآنزا که به آن مبتلا شده اید، و مدت زمانی که علائم را داشته اید، بستگی دارد. گزینه های درمان شامل داروها و درمان های خانگی می شوند.
درمان های خانگی
از جمله درمان های خانگی برای آنفلوآنزا می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- نوشیدن مایعات مانند آب، آبمیوه تازه، سوپ و چای گرم به میزان زیاد
- استراحت تا حد ممکن برای کمک به بدن در مبارزه با عفونت
- مصرف محلول های آبرسان خوراکی برای کم آبی بدن
- استفاده از داروهای مسکن بدون نسخه برای دردهای عضلانی و سردرد
کودکان و نوجوانان می توانند از داروهای مسکن مناسب سن خود استفاده کنند. آسپرین برای کودکان مناسب نیست زیرا می تواند خطر سندرم ری (Reyes syndrome)، یک بیماری نادر که می تواند کشنده باشد، را افزایش دهد.
داروهای تجویزی
پزشک ممکن است داروهای ضدویروس خوراکی یا استنشاقی را تجویز کند. این داروها مدت زمان ابتلای فرد به آنفلوآنزا را کاهش می دهند. درمان با داروهای ضدویروس باید طی دو روز نخست ابتلا به بیماری آغاز شود.
از جمله این داروها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- بالوکساویر (زوفلوزا)
- اوسلتامیویر (تامیفلو)
- پرامیویر (راپی‌واب)
- زانامیویر (رلنزا)
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم
بسیاری از افرادی که به آنفلوآنزا مبتلا می شوند با موفقیت بیماری را در خانه درمان می کنند.
با این وجود، کودکان و افراد سالخورده در معرض خطر بیشتری برای تجربه عوارض قرار دارند و باید به پزشک مراجعه کنند. بزرگسالانی که با علائم شدید آنفلوآنزا مواجه هستند، افرادی با سیستم ایمنی سرکوب شده، یا مبتلا به بیماری های مزمن باید به پزشک مراجعه کنند.
همچنین، افرادی که با دشواری در تنفس مواجه می شوند باید در پی دریافت کمک پزشکی فوری باشند.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: کودکان بزرگسالان آنفلوآنزا مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا توان به موارد زیر اشاره علائم اولیه آنفلوآنزا آنفلوآنزا می توان معرض خطر بیشتر ویروس آنفلوآنزا نشانه های هشدار افراد سالخورده علائم شدید مواجه می شوند قرار دارند کم آبی بدن نشانه ها کووید 19
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۰۵۹۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
با عوارض ناشی از گازگرفتگی حیوانات چه باید کرد؟
به گزارش تابناک، بعضی از گازگرفتگی‌ها، خصوصاً از سوی گربه‌ها، می‌توانند به‌واسطه باکتری‌های دهان حیوان منجر به عفونت شوند. بیماری خراش گربه یا چنگ گربه یک عفونت باکتریایی است که ناشی از خراشیدگی توسط گربه می‌باشد، حتی اگر ناحیه خراشیده شده عفونی به نظر نرسد.
بعضی از حیوانات مثل خفاش، راکون و روباه می‌توانند هاری را انتقال دهند.
افرادی که واکسن کزازشان به‌روز نشده نیاز به پروفیلاکسی کزاز بعد از گازگرفتگی دارند تا از عفونت کزاز یا تتانوس پیشگیری شود.
اگر پزشک مشکوک شود حیوانی که گاز گرفته ممکن است هاری را منتشر کند، نیاز به یک سری کامل واکسیناسیون هاری و آنتی‌بیوتیک وجود دارد.
عوارض ناشی از گازگرفتگی حیوانات
. آسیب بافت
. پریشانی روانی
. عفونت
تحقیقات نشان می‌دهند تقریباً یک‌دوم افراد بعد از گاز گرفته‌شدن توسط سگ به‌خاطر ترس جان خود را از دست می‌دهند.
علت عفونت بعد از گاز گرفته‌شدن چیست؟
عفونت ناشی از گازگرفتگی حیوان ناشی از باکتری‌هاست. این باکتری‌ها در دهان یا بزاق حیوان وجود دارند و بعد از اینکه روی پوست قرار می‌گیرند وارد زخم می‌شوند. این باکتری‌ها در محیط هم می‌توانند وجود داشته باشند.
گازگرفتگی حیوان اغلب چند میکروبی است، یعنی انواع متعددی از باکتری‌ها در عفونت دخیل‌اند.
کزاز یک بیماری باکتریایی است که بر سیستم عصبی اثر می‌گذارد و یک عارضه خطرناک است. زخم‌های سوراخ‌دار در اثر گازگرفتگی بیشترین احتمال کزاز را دارند.
کزاز
کزاز یک عفونت جدی است که در اثر زخم‌های عمیقی که باکتری کزاز را وارد بدن می‌کنند به وجود می‌آید. این بیماری بر سیستم عصبی اثر می‌گذارد و موارد شدید آن منجر به فلجی و مرگ می‌شوند.
علائم بیماری عفونی کزاز:
. مشکل در بلع
. سفت‌شدن عضلات فک
. سفت‌شدن عضلات گردن
. سفت‌شدن عضلات شکم
. اسپاسم‌های دردناک بدنی
واکسیناسیون کزاز باعث شده که عفونت کزاز در خیلی از کشورها شایع نباشد. کودکان باید تا رسیدن به ۶ سالگی هر سال واکسن کزاز بگیرند. نوجوانان و بزرگسالان نیز باید هر ۱۰ سال در برابر کزاز واکسینه شوند. برای عفونت کزاز هیچ درمانی وجود ندارد.
افرادی که توسط سگ مبتلا به هاری گاز گرفته یا خراشیده می‌شوند ممکن است از طریق بزاق حیوان به این بیماری نورولوژیکی دچار شوند. چیزی که هاری را خطرناک می‌کند این است که باعث التهاب پیش‌رونده مغز شده و در صورت عدم درمان فوری کُشنده خواهد بود.
علائم هاری می‌توانند چند روز یا حتی چند ماه بعد از گازگرفتگی ظاهر شوند. اما وقتی ظاهر شوند معمولاً دیگر برای درمان دیر است. علائم هاری می‌توانند با سردرد، تب و ضعف شروع شده و تدریجاً شدت گرفته و منجر به بی‌خوابی تشنج، تهوع، فلج نسبی و توهم شوند.
وقتی علائم هاری ظاهر می‌شوند این بیماری می‌تواند باعث مرگ شود. به همین دلیل پزشکان می‌گویند اگر توسط یک حیوان واکسینه نشده گاز گرفته شدید (وحشی یا خانگی) هرچند این حیوان هیچ علامتی از بیماری ندارد، باید درمان هاری را شروع کنید. اگر حیوان خانگی شما را گاز بگیرد، پزشک باید ابتدا پرونده واکسیناسیون حیوان را بررسی کند و شاید لازم باشد این حیوان برای مدتی تحت‌نظر گرفته شود.
پاستورلا
به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) این نوع باکتری در دهان بیش از نیمی از سگ‌ها وجود دارد. وقتی پاستورلا به بدن فرد قربانی وارد می‌شود می‌توانند عفونت خطرناکی به نام سلولیت (عفونت عمیق باکتریایی پوستی) ایجاد کند. سلولیت می‌تواند موجب تورم غدد و مفاصل شده و حرکت را برای فرد سخت کند.
علائم پاستورلا معمولاً ۲۴ ساعت بعد از گازگرفتگی ظاهر می‌شود. این علائم شامل تورم، قرمزی و ترشح از زخم می‌شوند. سلولیت به‌سرعت منتشر می‌شود و در صورت عدم درمان فوری علائم بدتر شده و فرد به‌سرعت دچار عفونت خون، پنومونی، مننژیت و دیگر عوارض جدی خواهد شد.
عفونت‌های استاف و استرپتوکوک
عفونت‌های استاف مانند MRSA در افرادی که دچار گازگرفتگی سگ می‌شوند شایع است. وقتی یک عفونت باکتریایی وارد خون و ریه‌ها می‌شود، بسیار خطرناک است. عفونت‌های استاف و استرپتوکوک نسبت به انواعی از آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم‌اند.
علائم عفونت استاف و استرپتوکوک طیف گسترده‌ای دارند و بسته به محل گاز گرفته شده می‌توانند شامل تب، سلولیت و جوش‌های بزرگ شوند. این عفونت‌ها می‌توانند کشنده باشند.
کاپنوسیتوفاژ
گازگرفتگی سگ می‌تواند باعث عفونت کاپنوسیتوفاژ شود که باکتری‌های آن از طریق دهان سگ به قربانی منتقل می‌شوند. هر چند این عفونت نادر است اما می‌تواند به‌سرعت منتشر شده و منجر به آسیب ارگان‌ها و مننژیت شود. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند معمولاً در معرض خطر این عفونت هستند. اگر خون فرد دچار عفونت شود بسیار خطرناک و کشنده است. عفونت شدید حتی می‌تواند باعث شود چاره‌ای جز قطع عضو وجود نداشته باشد.
علائم عفونت کاپنوسیتوفاژ شامل تب، تاول در اطراف زخم، قرمزی، درد مفصل، تورم، سردرد و استفراغ و علائمی مشابه علائم آنفلوانزا می‌شود.
درمان گازگرفتگی توسط سگ و پیشگیری از عفونت
به گزارش وب گاه تبیان، اگر دچار گازگرفتگی توسط حیوان شدید باید هر چه سریع‌تر زخم را تمیز کنید. اگر زخم گزیدگی یا خراش خونریزی دارد، با یک باند یا حوله تمیز به آن ناحیه فشار وارد کنید تا خونریزی متوقف شود. در صورت وجود، از دستکش‌های لاتکس یا لاستیکی تمیز برای محافظت از خود و جلوگیری از عفونی شدن زخم استفاده کنید. اگر زخم به شدت خونریزی نمی‌کند، آن را با آب و صابون به‌خوبی بشویید و چند دقیقه زیر آب جاری نگه دارید، سپس زخم را خشک کنید، پماد آنتی‌بیوتیک بزنید و روی آن را با گاز استریل یا پارچه تمیز بپوشانید و حواستان به علائم عفونت مثل قرمزی، تورم، بدتر شدن درد، چرک و ترشح از زخم یا ازدست‌دادن حس در ناحیه آسیب باشد.
با عوارض ناشی از گازگرفتگی حیوانات چه باید کرد؟
هر چه سریع‌تر به مرکز درمانی مراجعه کنید تا درمان مناسب فوراً شروع شود. حتی یک گازگرفتگی ظاهراً جزئی هم باید جدی گرفته شود چون می‌تواند منجر به عوارض جدی شود. گاهی علائم عفونت فوراً ظاهر نمی‌شوند؛ اما بعداً خود را نشان می‌دهند.
پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز کند یا دستور واکسیناسیون به‌منظور درمان یک سری از عفونت‌ها را بدهد. مثلاً کسی که توسط سگ گاز گرفته شده و وضعیت واکسیناسیونش به‌روز نیست احتمالاً به واکسن نیاز دارد تا ریسک بیماری کمتر شود.
در نهایت این که به فرزندانتان بیاموزید که از حیوانات وحشی دوری کنند و هیچ حیوانی، حتی حیوانات خانگی خانوادگی را مورد آزار و اذیت قرار ندهند و تحریک نکنند. حیوانات هنگام غذا خوردن یا خواب اصلا قابل پیش‌بینی نیستند و ممکن است بسیار خطرناک باشند.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»